Jest to forma terapii, której korzenie sięgają Indii. Sama nazwa tego masażu pochodzi od kobiety o imieniu Shantala, która masowała swoje dziecko. Do Europy trafiła za sprawą Frederique’a Leboyera, francuskiego pisarza, fotografa, a jednocześnie położnika. W 1976 roku opisał ją w swojej książce „Shantala. Un art traditionnel: le massage des enfants”.
Ta metoda masowania niemowląt bardzo korzystnie wpływa na rozwój dziecka, dlatego polecą się ją każdemu rodzicowi ( Zwiększenie więzi rodzic-dziecko). Istotną rolę odgrywa fakt , że może on być wykonywany przez samych rodziców. Dzięki temu można zbudować bardzo bliską więź z dzieckiem i łatwiej zrozumieć wysyłane przez nie komunikaty. Masaż Shantala został opisany przede wszystkim jako metoda dla niemowląt, jednak jest on przeznaczony również dla dzieci starszych oraz dla osób dorosłych.
Podczas masażu należy pamiętać , aby dziecko była nagie ( ewentualnie w pampersie lub przykryte pieluszką tetrową, jeżeli boimy się że zostaniemy obsikani ), a co za tym idzie – pomieszczenie do masażu powinno być nagrzane , aby dziecko nie zmarzło. Masaż dla maluszka ma być chwilą przyjemności, więc jeżeli zaobserwujemy u dziecka zniecierpliwienie należy przerwać masaż.
Ważne jest również to , aby nie masować dziecka do min 30 min od jedzenia.
Przeciwwskazania do masażu:
„Pieszczoty, głaskanie i przytulanie są dla dziecka jak pożywienie.
Tak samo ważne jak białko, witaminy i minerały.”
Frederick Leboyer